الفصل الأول

المخطوطات الغير موجود بها القصة

 

النص محل الشبهة هو الاصحاح الثامن من انجيل يوحنا من العدد الاول الى العدد الحادى عشر ويقول:

1 أَمَّا يَسُوعُ فَمَضَى إِلَى جَبَلِ الزَّيْتُونِ.2 ثُمَّ حَضَرَ أَيْضًا إِلَى الْهَيْكَلِ فِي الصُّبْحِ، وَجَاءَ إِلَيْهِ جَمِيعُ الشَّعْبِ فَجَلَسَ يُعَلِّمُهُمْ. 3 وَقَدَّمَإِلَيْهِ الْكَتَبَةُ وَالْفَرِّيسِيُّونَ امْرَأَةً أُمْسِكَتْ فِي زِنًا. وَلَمَّا أَقَامُوهَا فِي الْوَسْطِ 4 قَالُوا لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، هذِهِ الْمَرْأَةُ أُمْسِكَتْ وَهِيَ تَزْنِي فِي ذَاتِ الْفِعْلِ، 5 وَمُوسَى فِي النَّامُوسِ أَوْصَانَا أَنَّ مِثْلَ هذِهِ تُرْجَمُ. فَمَاذَا تَقُولُ أَنْتَ؟» 6 قَالُوا هذَا لِيُجَرِّبُوهُ، لِكَيْ يَكُونَ لَهُمْ مَا يَشْتَكُونَ بِهِ عَلَيْهِ. وَأَمَّا يَسُوعُ فَانْحَنَى إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ بِإِصْبِعِهِ عَلَى الأَرْضِ. 7 وَلَمَّا اسْتَمَرُّوا يَسْأَلُونَهُ، انْتَصَبَ وَقَالَ لَهُمْ: «مَنْ كَانَ مِنْكُمْ بِلاَ خَطِيَّةٍ فَلْيَرْمِهَا أَوَّلاً بِحَجَرٍ!» 8 ثُمَّ انْحَنَى أَيْضًا إِلَى أَسْفَلُ وَكَانَ يَكْتُبُ عَلَى الأَرْضِ. 9 وَأَمَّا هُمْ فَلَمَّا سَمِعُوا وَكَانَتْ ضَمَائِرُهُمْ تُبَكِّتُهُمْ، خَرَجُوا وَاحِدًا فَوَاحِدًا، مُبْتَدِئِينَ مِنَ الشُّيُوخِ إِلَى الآخِرِينَ. وَبَقِيَ يَسُوعُ وَحْدَهُ وَالْمَرْأَةُ وَاقِفَةٌ فِي الْوَسْطِ. 10 فَلَمَّا انْتَصَبَ يَسُوعُ وَلَمْ يَنْظُرْ أَحَدًا سِوَى الْمَرْأَةِ، قَالَ لَهَا: «يَاامْرَأَةُ، أَيْنَ هُمْ أُولئِكَ الْمُشْتَكُونَ عَلَيْكِ؟ أَمَا دَانَكِ أَحَدٌ؟» 11 فَقَالَتْ: «لاَ أَحَدَ، يَا سَيِّدُ!». فَقَالَ لَهَا يَسُوعُ: «وَلاَ أَنَا أَدِينُكِ. اذْهَبِي وَلاَ تُخْطِئِي أَيْضًا».

 

و فى بحثنا هذا بنعمة الله، سنثبت اصالة هذا المقطع فى اقدم المخطوطات وليذهب ابناء ابليس بشبهاتهم الى الجحيم.

 

اولا: اصالة القصة فى المخطوطات وكتب الاباء

 

1-) النص فى نسخ العلماء

النص فى نسخة
Greek Majority Text

᾿
Ιησου
͂
ς δὲ ε
̓
πορεύθη ει
̓
ς τὸ
ὄ
ρος τω
͂
ν ε
̓
λαιω
͂
ν·

 

ὄ
ρθρου δὲ πάλιν παρεγένετο ει
̓
ς τὸ ι
̔
ερόν, καὶ πα
͂
ς ο
̔
λαὸς
ἤ
ρχετο πρὸς αυ
̓
τόν· καὶ καθίσας ε
̓
δίδασκεν αυ
̓
τούς
.

 

ἄ
γουσι δὲ οι
̔
γραμματει
͂
ς καὶ οι
̔
Φαρισαι
͂
οι γυναι
͂
κα ε
̓
πὶ μοιχεία
ͅ
κατειλημμένην, καὶ στήσαντες αυ
̓
τὴν ε
̓
ν μέσω
ͅ

 

λέγουσιν αυ
̓
τω
͂ͅ
· διδάσκαλε, α
ὕ
τη η
̔
γυνὴ κατελήφθη ε
̓
π
᾿
αυ
̓
τοφώρω
ͅ
μοιχευομένη·

 

ε
̓
ν δὲ τω
͂ͅ
νόμω
ͅ
Μωυ
̈
ση
͂
ς η
̔
μι
͂
ν ε
̓
νετείλατο τὰς τοιαύτας λιθάζειν. σὺ ο
ὖ
ν τί λέγεις;

 

του
͂
το δὲ
ἔ
λεγον πειράζοντες αυ
̓
τόν,
ἵ
να
ἔ
χωσι κατηγορει
͂
ν αυ
̓
του
͂
. ο
̔
δὲ
᾿
Ιησου
͂
ς κάτω κύψας τω
͂ͅ
δακτύλω
ͅ
ἔ
γραφεν ει
̓
ς τὴν γη
͂
ν
.

 

ω
̔
ς δὲ ε
̓
πέμενον ε
̓
ρωτω
͂
ντες αυ
̓
τόν, α
̓
νέκυψεν καὶ ε
ἶ
πε πρὸς αυ
̓
τούς· ο
̔
α
̓
ναμάρτητος υ
̔
μω
͂
ν πρω
͂
τος βαλέτω λίθον ε
̓
π
᾿
αυ
̓
τη
͂ͅ
.

 

καὶ πάλιν κάτω κύψας
ἔ
γραφεν ει
̓
ς τὴν γη
͂
ν
.

 

οι
̔
δὲ α
̓
κούσαντες ε
̓
ξήρχοντο ε
ἷ
ς καθ
᾿
ε
ἷ
ς, α
̓
ρξάμενοι α
̓
πὸ τω
͂
ν πρεσβυτέρων
ἕ
ως τω
͂
ν ε
̓
σχτάτων· καὶ κατελείφθη μόνος ο
̔
᾿
Ιησου
͂
ς, καὶ η
̔
γυνὴ ε
̓
ν μέσω
ͅ
ο
ὖ
σα
.

 

α
̓
νακύψας δὲ ο
̔
᾿
Ιησου
͂
ς ε
ἶ
πεν αυ
̓
τη
͂ͅ
· γύναι, που
͂
ει
̓
σιν; ου
̓
δείς σε κατέκρινεν;

 

η
̔
δὲ ε
ἶ
πεν· ου
̓
δείς, Κύριε. ε
ἶ
πε δὲ ο
̔
᾿
Ιησου
͂
ς· ου
̓
δὲ ε
̓
γώ σε κατακρίνω· πορεύου καὶ α
̓
πὸ του
͂
νυ
͂
ν μηκέτι α
̔
μάρτανε
.

 

النص فى نسخة
Textus Receptus

ιησους δε επορευθη εις το ορος των ελαιων

 

ορθρου δε παλιν παρεγενετο εις το ιερον και πας ο λαος ηρχετο προς αυτον και καθισας εδιδασκεν αυτους

 

αγουσιν δε οι γραμματεις και οι φαρισαιοι προς αυτον γυναικα εν μοιχεια κατειλημμενην και στησαντες αυτην εν μεσω

 

λεγουσιν αυτω διδασκαλε αυτη η γυνη κατειληφθη επαυτοφωρω μοιχευομενη

 

εν δε τω νομω μωσης ημιν ενετειλατο τας τοιαυτας λιθοβολεισθαι συ ουν τι λεγεις

 

τουτο δε ελεγον πειραζοντες αυτον ινα εχωσιν κατηγορειν αυτου ο δε ιησους κατω κυψας τω δακτυλω εγραφεν εις την γην μη προσποιουμενος

 

ως δε επεμενον ερωτωντες αυτον ανακυψας ειπεν προς αυτους οαναμαρτητος υμων πρωτος τον λιθον επ αυτη βαλετω

 

και παλιν κατω κυψας εγραφεν εις την γην

 

οι δε ακουσαντες και υπο της συνειδησεως ελεγχομενοι εξηρχοντο εις καθ εις αρξαμενοι απο των πρεσβυτερων εως των εσχατων και κατελειφθη μονος ο ιησους και η γυνη εν μεσω εστωσα

 

ανακυψας δε ο ιησους και μηδενα θεασαμενος πλην της γυναικος ειπεν αυτη η γυνη που εισιν εκεινοι οι κατηγοροι σου ουδεις σε κατεκρινεν

 

η δε ειπεν ουδεις κυριε ειπεν δε αυτη ο ιησους ουδε εγω σε κατακρινω πορευου και μηκετι αμαρτανε

 

النص فى نسخة
Nestle Aland
الاصدار 26

Ἰ
ησο
ῦ
ς δ
ὲ
ἐ
πορε
ύ
θη ε
ἰ
ς τ
ὸ
Ὄ
ρος τ
ῶ
ν
Ἐ
λαι
ῶ
ν
.

 

Ὄ
ρθρου δ
ὲ
π
ά
λιν παρεγ
έ
νετο ε
ἰ
ς τ
ὸ
ἱ
ερ
ό
ν, κα
ὶ
π
ᾶ
ς
ὁ
λα
ὸ
ς
ἤ
ρχετο πρ
ὸ
ς α
ὐ
τ
ό
ν, κα
ὶ
καθ
ί
σας
ἐ
δ
ί
δασκεν α
ὐ
το
ύ
ς
.

 

ἄ
γουσιν δ
ὲ
ο
ἱ
γραμματε
ῖ
ς κα
ὶ
ο
ἱ
Φαρισα
ῖ
οι γυνα
ῖ
κα
ἐ
π
ὶ
μοιχε
ίᾳ
κατειλημμ
έ
νην, κα
ὶ
στ
ή
σαντες α
ὐ
τ
ὴ
ν
ἐ
ν μ
έ
σ
ῳ

 

λ
έ
γουσιν α
ὐ
τ
ῷ
, Διδ
ά
σκαλε, α
ὕ
τη
ἡ
γυν
ὴ
κατε
ί
ληπται
ἐ
π’ α
ὐ
τοφ
ώ
ρ
ῳ
μοιχευομ
έ
νη·

 

ἐ
ν δ
ὲ
τ
ῷ
ν
ό
μ
ῳ
ἡ
μ
ῖ
ν Μωϋσ
ῆ
ς
ἐ
νετε
ί
λατο τ
ὰ
ς τοια
ύ
τας λιθ
ά
ζειν· σ
ὺ
ο
ὖ
ν τ
ί
λ
έ
γεισ
;

 

το
ῦ
το δ
ὲ
ἔ
λεγον πειρ
ά
ζοντες α
ὐ
τ
ό
ν,
ἵ
να
ἔ
χωσιν κατηγορε
ῖ
ν α
ὐ
το
ῦ
.
ὁ
δ
ὲ
Ἰ
ησο
ῦ
ς κ
ά
τω κ
ύ
ψας τ
ῷ
δακτ
ύ
λ
ῳ
κατ
έ
γραφεν ε
ἰ
ς τ
ὴ
ν γ
ῆ
ν
.

 

ὡ
ς δ
ὲ
ἐ
π
έ
μενον
ἐ
ρωτ
ῶ
ντες α
ὐ
τ
ό
ν,
ἀ
ν
έ
κυψεν κα
ὶ
ε
ἶ
πεν α
ὐ
το
ῖ
ς,
Ὁ
ἀ
ναμ
ά
ρτητος
ὑ
μ
ῶ
ν πρ
ῶ
τος
ἐ
π’ α
ὐ
τ
ὴ
ν βαλ
έ
τω λ
ί
θον·

 

κα
ὶ
π
ά
λιν κατακ
ύ
ψας
ἔ
γραφεν ε
ἰ
ς τ
ὴ
ν γ
ῆ
ν
.

 

ο
ἱ
δ
ὲ
ἀ
κο
ύ
σαντες
ἐ
ξ
ή
ρχοντο ε
ἷ
ς καθ’ ε
ἷ
ς
ἀ
ρξ
ά
μενοι
ἀ
π
ὸ
τ
ῶ
ν πρεσβυτ
έ
ρων, κα
ὶ
κατελε
ί
φθη μ
ό
νος, κα
ὶ
ἡ
γυν
ὴ
ἐ
ν μ
έ
σ
ῳ
ο
ὖ
σα
.

 

ἀ
νακ
ύ
ψας δ
ὲ
ὁ
Ἰ
ησο
ῦ
ς ε
ἶ
πεν α
ὐ
τ
ῇ
, Γ
ύ
ναι, πο
ῦ
ε
ἰ
σιν; ο
ὐ
δε
ί
ς σε κατ
έ
κρινεν
;

 

ἡ
δ
ὲ
ε
ἶ
πεν, Ο
ὐ
δε
ί
ς, κ
ύ
ριε. ε
ἶ
πεν δ
ὲ
ὁ
Ἰ
ησο
ῦ
ς, Ο
ὐ
δ
ὲ
ἐ
γ
ώ
σε κατακρ
ί
νω· πορε
ύ
ου, κα
ὶ
ἀ
π
ὸ
το
ῦ
ν
ῦ
ν μηκ
έ
τι
ἁ
μ
ά
ρτανε

 

الترجمة الانجليزية للنسخة السريانية القديمة
Peshita
والتى قام بها العالم جيمس مردوك
Murdock
تضع النص كالتالى:

And Jesus went to the mount of Olives
.

 

And in the morning he came again to the temple; and all the people came to him, and he sat down and taught them
.

 

And the Scribes and Pharisees brought forward a woman that was caught in adultery. And when they had placed her in the midst
,

 

they say to him: Teacher, this woman was caught openly in the act of adultery
.

 

And in the law of Moses, [God] hath commanded us to stone such persons. What therefore dost thou say
?

 

And this they said, tempting him, so that they might have [ground] to accuse him. But Jesus having stooped down, was writing on the ground
.

 

And as they continued asking him, he straightened himself up, and said to them: Whoever among you is without sin, let him first cast a stone at her
.

 

And, having again stooped down, he wrote on the ground
.

 

And they, when they heard [it], went out one by one, beginning with the older; and the woman was left, alone where she had stood in the midst
.

 

And when Jesus had straightened himself up, he said to the woman: Where are they? Doth no one condemn thee
?

 

And she said: No man, Lord. And Jesus said: Neither do I condemn thee. Go thou, and henceforth sin no more

 

النص الموجود كذلك فى جميع نسخ النص البيزنطى
Fascmile Editions
وكذلك فى نسخة ويستكوت وهورت
Westcott-Hort
.